-
1 σπενδω
(fut. σπείσω; pass.: aor. ἐσπείσθην, pf. ἔσπεισμαι) тж. med.1) ( о возлияниях) совершатьσ. ἀγαθοῦ δαίμονος (sc. σπονδήν) Arph. — совершать возлияние в честь благого божества2) совершать жертвенные возлияния(σ. εὔχεσθαί τε Hom.)
σ. Διὴ καὴ ἄλλοις ἀθανάτοισιν Hom. — совершать возлияния Зевсу и прочим бессмертным;3) лить, струить, проливать(τράγου οὖρον Her.; αἷμα τυράννων Anth.)
4) преимущ. med. (о мирных договорах, условиях и т.п.) освящать возлияниями, т.е. скреплять, заключать(τριήκοντα ἔτεα εἰρήνην σπεισάμενοί τινι Her.; σπένδεσθαί τινι σπονδάς Thuc., ср. 1)
5) med. заключать перемирие или мир πρός τινα и μετά τινος Thuc., Xen., Plut.; σ. τινι Thuc., Xen., Arph. заключать мир с кем-л., но тж. Xen. от чьего-л. имени6) обеспечивать договором(ἀναχώρησίν τινι Thuc.)
7) med. гарантировать неприкосновенность(σπένδεσθαι τῇ πρεσβείᾳ Aeschin.)
8) перен. med. мириться, примиряться(συμφοραῖς Eur.)
9) med. улаживать10) pass. становиться жертвой NT. -
2 σπένδω
σπένδω, fut. σπείσω, aor. ἔσπεισα, perf. ἔσπεικα, Plut. Sert. 14 ass. ἔσπεισμαι, – spenden, ein Trankopfer darbringen, indem man, bevor man sclbst trinkt, einen Theil des Getränkes auf den Tisch oder den Opferaltar oben abgießt, Hom. absolut, ἐπεὶ σπεῖσάν τ' ἔπιόν ϑ' ὅσον ἤϑελε ϑυμός, Od. 3, 342 u. öfter; auch mit εὔχομαι verbunden, 15, 258, ἐπὴν σπείσῃς τε καὶ έὔξεαι 3, 45; bes. am Ende der Mahlzeit, vor dem Zubettgehen; – mit dem dat. des Gottes, dem man spendet; ὄφρα ἀϑανάτοισι σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεϑα, Od. 3, 334; οὔ τέ τεῳ σπένδεσκε ϑεῶν ὅτι μὴ Διΐ, Il. 16, 227; ἵνα σπένδῃσϑα ϑεοῖσιν, Od. 4, 591; δέπας ἑλὼν σπείσασκε ϑεοῖσιν, 8, 89; – mit dem dat. instrum., πολλὰ δὲ καὶ σπένδων χρυσέῳ δέπαϊ λιτάνευεν, Il. 23, 196; Od. 7, 137; οὐκ εἶχον μέϑυ λεῖψαι ἐπ' αἰϑομένοις ἱεροῖσιν, ἀλλ' ὕδατι σπένδοντες, 12, 363; doch auch σπένδειν οἶνον, Il. 11, 775 Od. 18, 151, wie παρεστίους σπένδοντα λοιβάς Soph. El. 262; σπονδὰς ἔσπεισα, Eur. El. 512; σπείσασα νερτέροις χοάς, Or. 1322; auch im med., ϑεοῖς ἐσπεισάμην σπονδάς, Alc. 1028, vgl. Phoen. 1246. – Selten in Prosa, wie Plat. Legg. VII, 799 b Xen. Cyr. 7, 1, 1. Ueberh. ausgießen, ἐκ χρυσέης φιάλης ἐς τὴν ϑάλασσαν, Her. 7, 54; vergießen, sprengen, spritzen, 4, 187; σπένδειν φίλτρα γάμου, den Zauber der Vermählung durch ein feierliches Ehebündniß weihen, Apollnds. 19 (IX, 422). – Das med. nimmt die bestimmte Bdtg an »durch Traukopfer«, wie ste bei feierlichen Verträgen, Bündnissen, Aussöhnungen üblich waren, »einen Vertrag mit Einem schließen«, sich mit ihm verbinden; absolut, einen Vertrag schließen, Her. 3, 144; σπείσασϑαι εἰρήνην, feierlich Frieden schließen, 7, 148; νεῖκος ἐσπ εῖσϑαι, Eur. Med. 1140, einen Zwist feierlich beilegen; ἀναίρεσιν τοῖς νεκροῖς, einen Vertrag über das Aufnehmen und Bestatten der Todten schließen, Thuc. 3, 24; ähnl. ἀναχώρησιν, 3, 109; ὁ δ' μὲν σπενδόμενοι, τὰ δὲ πολεμοῠντες, 1, 18; – gewöhnlich τινί, mit Einem, ἐσπείσω τοῖς Λάκωσιν, Ar. Ach. 285; Ἀϑηναίοις, Thuc. 5, 5; σπ. τινὶ σπονδάς, 5, 14; Xen. An. 1, 9, 7 u. öfter; auch πρὸς τοὺς Ἀϑηναίους, Thuc. 5, 17. 30, wie Xen. An. 3, 5, 16; Plut. de am. prolis 2; σπένδεσϑαι τῇ πρεσβείᾳ, der Gesandtschaft sicheres Geleit feierlich zusagen, Aesch. 3, 23; Pol. 2, 32, 3, u. sonst.
-
3 σπένδω
σπένδω, spenden, ein Trankopfer darbringen, indem man, bevor man selbst trinkt, einen Teil des Getränkes auf den Tisch oder den Opferaltar oben abgießt; bes. am Ende der Mahlzeit, vor dem Zubettgehen; mit dem dat. des Gottes, dem man spendet. Überh. ausgießen; vergießen, sprengen, spritzen; σπένδειν φίλτρα γάμου, den Zauber der Vermählung durch ein feierliches Ehebündnis weihen. Das med. nimmt die bestimmte Bdtg an 'durch Trankopfer', wie sie bei feierlichen Verträgen, Bündnissen, Aussöhnungen üblich waren, 'einen Vertrag mit einem schließen', sich mit ihm verbinden; absolut, einen Vertrag schließen; σπείσασϑαι εἰρήνην, feierlich Frieden schließen; νεῖκος ἐσπ εῖσϑαι, einen Zwist feierlich beilegen; ἀναίρεσιν τοῖς νεκροῖς, einen Vertrag über das Aufnehmen und Bestatten der Toten schließen; σπένδεσϑαι τῇ πρεσβείᾳ, der Gesandtschaft sicheres Geleit feierlich zusagen -
4 σπένδω
Aσπένδῃσθα Od.4.591
: [dialect] Ion. [tense] impf.σπένδεσκον Il.16.227
, Od.7.138: [tense] fut. , ([etym.] κατα-) Hdt.2.151, E.Or. 1187: [tense] aor.ἔσπεισα Od.13.55
, S.Fr.42, etc.; [dialect] Ep.σπεῖσα Il.9.177
,σπείσασκε Od.8.89
; [dialect] Ep. subj. σπείσομεν, for - ωμεν, 7.165, 181: [tense] pf. ἔσπεικα ([etym.] κατ-) Plu.Sert.14:—[voice] Med., [tense] aor.ἐσπεισάμην Hdt.3.144
, etc.:—[voice] Pass., [tense] aor.ἐσπείσθην Plu.Rom.19
: [tense] pf. ἔσπεισμαι, v. infr. 11 fin.:— make a drink-offering (because before drinking wine a portion was poured on the table, hearth, or altar),σπεῖσάν τ' ἔπιόν θ' ὅσον ἤθελε θυμός Il.9.177
;ἐπὴν σπείσῃς τε καὶ εὔξεαι Od.3.45
, cf. Xenoph.1.15, S.Ph. 1033, E.Ba. 313, etc.: c. dat. of the god to whom the libation was made,σέπας ἑλὼν σπείσασκε θεοῖσιν Od.8.89
; , cf. 16.227, Od.3.334, etc.; τὴν (sc. κύλικα)δὲ θεοῖς σπένδεις Thgn.490
; κρητῆρας σπενδέτω prob. let him dedicate them by pouring an offering from them, SIG 57.13 (Milet., v B.C.):—the liquid poured is mostly in acc., σ. οἶνον pour wine, Il.11.775, Od. 18.151; ; σπονδάς, χοάς, E.El. 512, Or. 1322; ellipt., σ. ἀγαθοῦ δαίμονος (sc. σπονδήν) Ar.Eq. 106; σ. οἴνου (partit. gen.) Hdn.5.5.7: rarely c. dat. rei, ὕδατι ς. make a drink-offering with water, Od.12.363; Ὀλυμπίῳ σ. ἀοιδαῖς make libations with songs to Zeus, Pi.I.6(5).9: also c. dat. instrumenti, σ. δέπαϊ, δεπάεσσι, Il.23.196, Od.7.137;χρυσίδι Cratin.124
;χαλκέῃ φιάλῃ Hdt.2.147
;ἐκ χρυσέης φιάλης Id.7.54
: c. gen.,σ. βαιᾶς κύλικος S.Fr.42
:—[voice] Pass., : so metaph. of a person, σπένδομαι ἐπὶ τῇ θυσίᾳ I am offered ( as a drink-offering) upon it, Ep.Phil.2.17, cf. 2 Ep.Ti.4.6.2 rarely without the religious sense, simply pour, τράγου οὖρον, as remedy for convulsions, Hdt.4.187: metaph.,σ. δάκρυα AP7.555b
(Joann.), IG14.1957, al.; ξίφος αἷμα τυράννων ἔσπ. AP9.184.II [voice] Med., pour libations one with another, and, as this was the custom in making treaties or agreements, make a treaty, make peace, Hdt.3.144, Ar.Ach. 199, Av. 1534, Th.4.99, 119, X.An.1.9.7, etc.; :— Constr., σπένδεσθαί τινι make peace with one, Ar.Ach. 225, Th.5.5, etc.; in full, σπένδεσθαί τινι σπονδάς ib.14 (but σ. τῇ πρεσβείᾳ give it pledges of safe conduct, Aeschin.3.63, cf. 2.109; so σ. τινί obtain a truce for one, X.An.2.3.7); σ. πρός τινας, for τισι, Th.5.17, 30, X.An.3.5.16; of a person, σπείσασθαι cum Bruto et Cassio, Cic.Att. 15.29.2: metaph.,σ. συμφοραῖς καὶ θεσπίσμασιν E.Or. 1680
sq.; σ. ἐπὶ τοῖσδε on these terms, Id.Ph. 1240;ἐφ' ᾧ.. X.An.4.4.6
; alsoσ. ὥστε μὴ ἀδικεῖν Th.6.7
;σ. ἦ μὴν ἐμμενεῖν ἐν ταῖς σπονδαῖς Id.4.118
: c. inf. alone, Id.7.83: less freq. c. acc., εἰρήνην σπεισάμενοι Λακεδαιμονίοισι having concluded a peace with them, Hdt.7.148; νεῖκος ἐσπεῖσθαι make up a quarrel, E.Med. 1140;πόλεμον D.H.9.36
; σ. ἀναίρεσιν τοῖς νεκροῖς obtain a truce for taking up the dead, Th.3.24;σ. σφίσιν ἡμέραν τοὺς νεκροὺς ἀνελέσθαι Id.4.114
;σ. ἀναχώρησίν τινι Id.3.109
;σ. περὶ τῶν τέκνων Plu.2.494d
:—[tense] pf. ἔσπεισμαι is used in med. sense in E.Med. l.c.;τοῖς ἐχθροῖς ἐσπείσμην Luc.Phal.1.3
; but in pass. sense,ἐσπεῖσθαι τὰς σπονδάς Th.4.16
;οἷς ἔσπειστο Id.3.111
: [tense] aor.,ἐσπείσθησαν ἀνοχαί Plu.Rom.19
. (In Th.4.98, τοὺς νεκροὺς σπένδουσιν ἀναιρεῖσθαι, emphasis is laid on the act of one of the parties, and in AP9.422 (Apollonid.), σπεῖσαι δεύτερα φίλτρα γάμου, Reiske cj. σπεύσῃς.) (Cf. Hittite š (i) pand- 'pour a libation', Lat. spondeo.)
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский